Leningrad Kuşatmasının ardında kalanlar ve unutulmayanlar

1 Şubat 2019, 15:43

27 Ocak 2019 itibariyle Leningrad Savaşının (St. Petersburg) üzerinden 75 yıl geçmiş oldu. 872 gün boyunca Ruslar, Nazilere karşı büyük bir direniş gösterdi. 2. Dünya Savaşının en büyük çarpışmalarının yaşandığı savaşlardan birisi olarak tarihte yerini buldu. Bu kuşatma esnasında Rus sivil halkı büyük zorluklar çekmek durumunda kaldı. Savaş nihayet sona erdiğinde ise akıllardan hiç çıkmayacak olan bir takım unsurlar Rus halkının zihninde yerini korumaya devam etti.

Rasyon Pulları ( Karneler)

SSCB savaş döneminde insanların birincil ihtiyacı olan bazı gıdaların üretim ve dağıtımını kontrol etmek amacıyla bu yöntemi kullanmak durumunda kalmıştır. Savaşın başlangıcından sonuna kadar geçen sürede alınan gıda miktarları zaman zaman azalmıştır. İşçiler ve mühendisler aylık genel olarak: 1,5 kg et, 2 kg erişte, 800 gram yağ (bitkisel yağ veya domuz yağı) ve yaklaşık 1.5 kg şeker alabiliyorlardı. Memurlar ise: 800 gram et, 1.5 kg erişte, 400 gram yağ, yaklaşık 1.2 kg şeker alabilmekteydiler. Günlük alınabilen ekmek miktarı ise 125-250 gr arasında değişmekteydi. Rasyon pulları herkes için çok önemliydi. Kaybetmeleri durumunda büyük bir sıkıntı yaşanması söz konusuydu ve bu sebeple canları pahasına pullara sahip çıktılar.

Reflektörler

Kuşatma esnasında halkın çektiği en büyük zorluklardan biriside gece bombardımanları olmuştur. Ansızın başlayan bombardımanlardan korunmak ve yerlerini belli etmemek için geceleri hiçbir yerde lamba ve ışıklar açık bırakılmazdı. Akşam vakitlerinde birbirlerini görmek ve yerlerini bulmak amacıyla ateşböcekleri kullanıldı. Çeşitli hurda metallerden ve plastiklerden yapılan bu kutuların içerisine, ateş böcekleri koyularak çok az bir ışıkla gece vakti birbirlerinin yerlerini tespit etmeye çalıştırlar.

Kızaklar

Kızaklar kuşatma esnasında Rus halkının ulaşım ihtiyacını gidermek amacıyla kullanılmıştır. Çeşitli ekonomik ve coğrafi sebepler neticesinde şehrin ulaşım sistemi durmak zorunda kalmıştır. İnsanlar ise yaşlıları, yaralıları, ölü bedenleri ve eşyalarını taşımak için kızaklardan faydalanmışlardır.

Hayvansal ve bitkisel tutkallar

Savaş esnasında insanlar büyük gıda eksikliği ile karşı karşıya kalmıştır. Bir şekilde hayatta kalmaları gerekmekteydi ve bu nedenle hayvansal ve bitkisel tutkalların nasıl pişirileceğini öğrendiler. Saatlerce bu tutkalları kaynatırlar ve ağır kokusunu bastırmak için de sirke, tuz ve karabiber kullanırlardı. Bunun yanı sıra hayvan derisinden yapılan çeşitli eşyaları da farklı yöntemler uygulayarak yemek durumunda kalmışlardır. ( Deri kemer, ayakkabı…)

Kovalar

Şiddetli bombardımanlar neticesiyle şehrin su şebeke hattı hasar gördü ve 1942’den itibaren musluk suları uzun bir süre akmadı. İnsanlar ise su ihtiyacını nehirlerden gidermek durumunda kaldı. Kış boyunda don olan nehirlerde ayrı bir zorluk çıkarmaktaydı. İnsanlar nehirlerden su almak için buz tabakasını delip bir kova vasıtası ile su çıkarmaktaydı. Eve gidene kadar donan sular ayrıca bakterilerden arındırılmak için uzun süre kaynatılırdı.

Sokak hoparlörleri

Savaş boyunca bombardımanları ve çeşitli tehlikeleri duyurmak için şehrin geneline 1500’den fazla hoparlör koyuldu. Bu hoparlörlerden yaklaşık 3,740 uyarı yayınlandı. Aynı zamanda çeşitli müzikler ve halkın moralini yüksek tutmak için ilahiler okundu.

Sigaralar

Yiyecek kıtlığı başladığı zaman insanlar, sigara içmenin çeşitli hastalıklara iyi geldiği yönünde bir söylenti çıkardı ve toplumun büyük bir kısmı da buna inandı. Birçok insan çok erken yaşta sigara içmeye başladı. Kuşatma altında tütün fabrikası tüm zorluklara rağmen çalışmaya devam etti. Yeterli tütünün bulunmadığı durumlarda ise farklı ağaçların yaprakları tütünle karıştırıldı ve sigara üretimi kesilmeden savaş boyu devam etti.